فـي وقـت بـنـبقـى هـنـموت و نـقـول كـلـاامـ كـتـيـر أووووي .. نـفـسـنـاا نـعـااتـب و نـشـتـكـي و نـقـوول ّ . و مـجـرد مـاا بـنـيـجـي نـبـدأ ... مـنـلـااقـيش كـلـاام يـتـقـاال .. يـمـكـن تـكـون قـلـة ثـقـة فـ إحـسـااس إللـي قـداامـنـاا . أو خـوف نـتـفـهـمـ غـلـط و نـزَّعـل نـااس بـنـحـبـهـاا . مـع إن الـمـفـروض هـمـاا أكـتـر نـااس يـفـهـمـونـاا صـح ! . أحـيـاانـاً بـنـبـعـد بـس عـشـاان مـش عـاايـزيـن إللـي قـدامـنـاا يـتـوجـع بـمـشـااعـرنـاا جـواانـاا كـتـير ممـوتـاانـاا .. و مع ذلـكـ مبنسلمش و محدش بيــآخد بــآله أنْ سكــوتنــآ ده و جّْـع مش ~ أنّـشـغــآل ~